- مشخصات کتاب
- (17)سوره اسری مکی است و 111 آیه دارد
- سوره الإسراء (17): آیه 1
- سوره الإسراء (17): آیات 2 تا 8
- اشاره
- ترجمه آیات:
- بیان آیات
- اشاره
- اشاره به مورد استعمال کلمه" کتاب" در قرآن مجید و وجه اینکه وکیل گرفتن غیر خدا شرک است
- وجه منصوب بودن کلمه" ذریة" در جمله:" ذُرِّیَّةَ مَنْ حَمَلْنا مَعَ نُوحٍ ..." و معنایی که از آن استفاده میشود
- معانی مختلف واژه" قضاء" و معنای آیه:" وَ قَضَیْنا إِلی بَنِی إِسْرائِیلَ فِی الْکِتابِ لَتُفْسِدُنَّ فِی الْأَرْضِ ..."
- توضیح معنای آیه شریفه:" فَإِذا جاءَ وَعْدُ أُولاهُما ..." و اشاره به ضعف وجوه دیگری که در این باره گفته شده است
- آثار نیک و بد اعمال به عامل بر میگردد (إِنْ أَحْسَنْتُمْ أَحْسَنْتُمْ لِأَنْفُسِکُمْ وَ إِنْ أَسَأْتُمْ فَلَها)
- بحث روایتی
- سوره الإسراء (17): آیات 9 تا 22
- اشاره
- ترجمه آیات
- بیان آیات
- اشاره
- توضیح در مورد اینکه قرآن بدانچه" اقوم" است هدایت میکند و اینکه اسلام دین" قیم" است
- خداوند برای مؤمنان صالح العمل بر خود حق قرار داده است (أَنَّ لَهُمْ أَجْراً کَبِیراً)
- بیان اینکه انسان عجول بوده و آن سان که در طلب خیرات است در پی شر نیز میباشد (وَ یَدْعُ الْإِنْسانُ بِالشَّرِّ دُعاءَهُ بِالْخَیْرِ)
- مراد از آیت بودن شب و روز و محو آیت لیل و مبصره بودن آیات نهار
- وجود قدرت و آزادی، دلیل و مجوز ارتکاب هر عملی نیست
- معنای" طائر" و مراد از جمله:" وَ کُلَّ إِنسانٍ أَلْزَمْناهُ طائِرَهُ فِی عُنُقِهِ"
- عاقبت و سرنوشت انسان با اعمال ارادی و اختیاری او لزوم و حتمیت پیدا میکند
- مقصود از کتابی که در قیامت برای افراد انسان بیرون آورده میشود (وَ نُخْرِجُ لَهُ یَوْمَ الْقِیامَةِ کِتاباً یَلْقاهُ مَنْشُوراً) حقایق اعمال هر کس است که به او نمایانده میشود
- هدایت هر کس به سود خود و ضلالتش علیه خود است (وَ لا تَزِرُ وازِرَةٌ وِزْرَ أُخْری)
- توضیح اینکه فرمود:" وَ ما کُنَّا مُعَذِّبِینَ حَتَّی نَبْعَثَ رَسُولًا"
- مقصود از اراده هلاک قریه در جمله:" وَ إِذا أَرَدْنا أَنْ نُهْلِکَ قَرْیَةً"
- وجوه مختلفی که در توضیح و توجیه جمله:" أَمَرْنا مُتْرَفِیها فَفَسَقُوا فِیها ..."
- مراد از عاجله در ایه" مَنْ کانَ یُرِیدُ الْعاجِلَةَ"
- اعمال آدمی اسباب اخروی هستند و بر خلاف اسباب دنیوی تخلف ناپذیرند
- بیان اینکه دنیا طلبان در اعمال دنیوی، و عقبی طلبان در اعمال اخروی مستمد از عطای خداوندند
- توضیح اینکه درجات اخروی بزرگتر از درجات دنیوی است
- بحث روایتی (روایاتی در ذیل برخی آیات گذشته)
- گفتاری در چند فصل پیرامون قضاء
- بحث فلسفی (در بیان اینکه فیض خداوند مطلق و نامحدود است و منشا اختلاف انواع و افراد اختلاف قابلیتها است)
- سوره الإسراء (17): آیات 23 تا 39
- اشاره
- ترجمه آیات
- بیان آیات قضاء تشریعی خداوند به نپرستیدن جز او
- گفتاری پیرامون حرمت زنا بحث قرآنی و اجتماعی پیرامون حرمت زنا
- بیان آیه
- معنای جمله:" فَلا یُسْرِفْ فِی الْقَتْلِ إِنَّهُ کانَ مَنْصُوراً"
- نهی از تصرف در مال یتیم و امر به وفاء به عهد
- امر به مراعات عدالت و وفا در کیل و وزن و بیان" خیر" و" أَحْسَنُ تَأْوِیلًا" بودن آن
- نهی از متابعت از غیر علم (لا تَقْفُ ما لَیْسَ لَکَ بِهِ عِلْمٌ) و اشاره به حکم فطرت به لزوم پیروی از علم یا پیروی از ظن به استناد حجت علمی و عقلی
- تعلیل نهی از پیروی از غیر علم به:" إِنَّ السَّمْعَ وَ الْبَصَرَ وَ الْفُؤادَ کُلُّ أُولئِکَ کانَ عَنْهُ مَسْؤُلًا"
- نهی از تکبر و گردن فرازی کردن
- بحث روایتی
- اشاره
- روایاتی در ذیل جمله:" وَ بِالْوالِدَیْنِ إِحْساناً" در باره نیکی کردن به پدر و مادر
- چند روایت در معنای" اوابین"
- روایاتی در باره اجتناب از افراط و تفریط در انفاق در ذیل آیه:" وَ لا تَجْعَلْ یَدَکَ مَغْلُولَةً إِلی عُنُقِکَ ..."
- چند روایت در ذیل آیه:" وَ مَنْ قُتِلَ مَظْلُوماً فَقَدْ جَعَلْنا لِوَلِیِّهِ سُلْطاناً ..."
- روایاتی در باره پیروی نکردن از غیر علم و تقسیم شدن ایمان، بر اعضاء و جوارح (إِنَّ السَّمْعَ وَ الْبَصَرَ ...)
- سوره الإسراء (17): آیات 40 تا 55
- اشاره
- ترجمه آیات
- بیان آیات
- اشاره
- تصریف آیات (تنوع بیان و احتجاج) به منظور متذکر شدن شنوندگان
- با اینکه ثمره تصریف آیات ازدیاد نفرت کفار بوده، حکمت نزول آیات چه بوده است؟
- تقریر استدلال برای نفی شریک به اینکه اگر با خدا آلههای میبود راهی به سوی خدای ذی العرش جستجو میکردند (إِذاً لَابْتَغَوْا إِلی ذِی الْعَرْشِ سَبِیلًا)
- تسبیح سنگ و چوب به چه معنا است؟
- وجود سرا پا فقر و نیاز موجودات، وجود رب واحد را اعلام میکند
- هر موجودی از موجودات دارای مرتبهای از علم است و تسبیح موجودات تسبیح حقیقی است
- وجود موجودات هم حمد خدا و هم تسبیح او است
- وجوه مختلفی که در معنای" حِجاباً مَسْتُوراً" در آیه:" وَ إِذا قَرَأْتَ الْقُرْآنَ جَعَلْنا بَیْنَکَ وَ بَیْنَ الَّذِینَ لا یُؤْمِنُونَ ..." گفته شده است
- مشرکین دلیلی بر انکار معاد نداشته، فقط آن را استبعاد میکنند و خداوند با اشاره به قدرت مطلقه خود به آنان پاسخ میدهد
- امر به خوش زبانی و اجتناب از درشتگویی
- سعادت و شقاوت هر کس بسته به مشیت الهی است که بر اساس عمل تعیین میشود
- بحث روایتی
- سوره الإسراء (17): آیات 56 تا 65
- اشاره
- ترجمه آیات
- بیان آیات
- اشاره
- استدلال بر نفی الوهیت خدایان مشرکین به اینکه لازمه ربوبیت، داشتن قدرت بر رساندن سود و دفع ضرر است
- چند وجه دیگر در بیان مراد از مالک نفع و ضرر نبودن بتها
- دعا و در خواست حقیقی از خدای سبحان مستجاب است، بر خلاف دعای مشرکین و طلب از بتها که قادر بر اجابت نیستند
- توضیح اینکه آلهه دروغین، خود در جستجوی وسیله به سوی پروردگارشان هستند
- وجوه دیگری که در معنای جمله:" یَبْتَغُونَ إِلی رَبِّهِمُ الْوَسِیلَةَ أَیُّهُمْ أَقْرَبُ" گفتهاند
- سنت الهی در اقوام گذشته: دعوت به حق، به سعادت رساندن مؤمنان و هلاکت یا عذاب شدید منکران و طاغیان
- مراد از" کتاب" در جمله:" کانَ ذلِکَ فِی الْکِتابِ مَسْطُوراً" و بحثی که برخی مفسرین با قول به اینکه مراد از کتاب" لوح محفوظ" است در ذیل آن عنوان کردهاند
- از آنجا که خواست خدا بر این است که امت اسلام را پیش از مهلت منقرض نسازد، پیشنهاد کفار راجع به آوردن آیات را اجابت نکرد
- دو وجه دیگر در معنای آیه:" وَ ما مَنَعَنا أَنْ نُرْسِلَ بِالْآیاتِ إِلَّا أَنْ کَذَّبَ بِهَا الْأَوَّلُونَ"
- مراد از" رؤیا" و" شجره ملعونه" در آیه:" وَ ما جَعَلْنَا الرُّؤْیَا الَّتِی أَرَیْناکَ ..."
- بیان اینکه آیه شریفه ناظر به" بنی امیه" است و نقل سخن بعضی از مفسرین که رؤیا را" معراج" و شجره ملعونه را" شجره زقوم" دانستهاند و جواب آن
- رد وجه دیگری که" رؤیا" را به جنگ بدر مربوط دانسته است
- یاد آوری داستان سجده نکردن ابلیس بر آدم (علیه السلام) و آغاز عصیان و اغوای او
- مراد از مشارکت شیطان در اموال و اولاد مردم در خطاب:" وَ شارِکْهُمْ فِی الْأَمْوالِ وَ الْأَوْلادِ"
- بحث روایتی روایاتی در ذیل آیه:" وَ ما مَنَعَنا أَنْ نُرْسِلَ بِالْآیاتِ ..."
- سوره الإسراء (17): آیات 66 تا 72
- اشاره
- ترجمه آیات
- بیان آیات
- اشاره
- انسان چه در" ضراء" که خدا را میخواند و چه در" سراء" که از خدا اعراض میکند بالفطره متوجه خدا است
- آیا در خشکی تضمینی و تامینی از گرفتاریها دارید که از خدا اعراض میکنید
- معنای آیه:" وَ لَقَدْ کَرَّمْنا بَنِی آدَمَ ..."
- معنای جمله:" وَ فَضَّلْناهُمْ عَلی کَثِیرٍ مِمَّنْ خَلَقْنا تَفْضِیلًا"
- فرق بین" تکریم" و" تفضیل" انسان و چند وجه دیگر که در بیان فرق بین" کَرَّمْنا بَنِی آدَمَ" و" فضلناهم" گفته شده است
- آیه شریفه ناظر به تفضیل انسان از حیث وجود مادی است و ملائکه از مفضل علیه (کثیر ممن خلقنا) خارج است
- گفتار در برتری انسان از ملائکه
- اشاره
- افضل بودن اطاعت انسان از جهت کشف صفای باطن و حسن سریره او است
- موارد استعمال کلمه" امام" در قرآن و مراد از" امامهم" در جمله:" یَوْمَ نَدْعُوا کُلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِمْ"
- اقوال و وجوه مختلف در باره مراد از" امام" در جمله فوق
- مراد از اینکه فرمود:" مَنْ کانَ فِی هذِهِ أَعْمی فَهُوَ فِی الْآخِرَةِ أَعْمی" و وجوهی که در این باره گفته شده است
- بحث روایتی (روایاتی در باره برتری انسان، احضار هر گروه با امام خود در قیامت و ...)
- سوره الإسراء (17): آیات 73 تا 81
- اشاره
- ترجمه آیات
- بیان آیات
- اشاره
- نیرنگ مشرکین برای اینکه پیامبر (صلی اللَّه علیه و آله) از خدایانشان بدگویی نکند و افراد ضعیف و فقیر را از خود دور بسازد
- معنای" دلوک شمس" و" غَسَقِ اللَّیْلِ" در آیه:" أَقِمِ الصَّلاةَ لِدُلُوکِ الشَّمْسِ ..."
- امر به رسول (صلی اللَّه علیه و آله) به تهجد نیمه شب و دعا و استمداد از خداوند
- مقصود از" دخول و خروج به صدق" در" رَبِّ أَدْخِلْنِی مُدْخَلَ صِدْقٍ ..."
- بحث روایتی روایاتی در ذیل آیه:" وَ إِنْ کادُوا لَیَفْتِنُونَکَ ..." که خدعه مشرکین با رسول اللَّه (صلی اللَّه علیه و آله) را حکایت میکند
- سوره الإسراء (17): آیات 82 تا 100
- اشاره
- ترجمه آیات
- بیان آیات قرآن از جهت اینکه معالج امراض قلبی است، برای مؤمنین «شفاء» و به لحاظ اینکه صحت و استقامت نفسانی میآورد «رحمت» است
- بحثی فلسفی (در بیان اینکه شرور بالعرض داخل در قضای الهی هستند)
- بحث فلسفی (در باره سنخیت وجودی و رابطه ذاتی بین فعل و علت فاعلی)
- دنباله بحث سابق از نظر قرآن
- بیان آیات
- معنای" روح" و مراد از" امر خدا" و توضیح اینکه روح از امر خدا است
- موارد اطلاق و استعمال کلمه" روح" در آیات قرآن مجید
- اقوال مختلف و متعدد مفسرین در باره مراد از روح در آیه:" یَسْئَلُونَکَ عَنِ الرُّوحِ ..."
- مشرکین از در عناد و لجاجت، ایمان آوردن خود را به انجام معجزاتی غریب و ناممکن مشروط میکنند
- تحقق بخشیدن به پیشنهاد مشرکین، در شان پیامبر (صلی اللَّه علیه و آله) نه به عنوان یک فرد بشری و نه به عنوان پیامبر الهی، نیست
- تقریر و توضیح برهان بر نبوت عامه و اثبات آن، که در جواب خداوند به مشرکین که رسالت یک فرد بشری را محال میدانستند بیان گشته است
- چون دلیل و برهان نتیجه نبخشید، گواهی را به خدا واگذار
- معنای جمله:" قادِرٌ عَلی أَنْ یَخْلُقَ مِثْلَهُمْ" و بیان اینکه انسان مبعوث در قیامت عین انسان دنیایی است نه مانند او
- بحث روایتی روایاتی در باره نیت و عمل در ذیل جمله:" کُلٌّ یَعْمَلُ عَلی شاکِلَتِهِ"
- سوره الإسراء (17): آیات 101 تا 111
- اشاره
- ترجمه آیات
- بیان آیات
- اشاره
- مقصود از معجزات نه گانه موسی (علیه السلام) در آیه:" وَ لَقَدْ آتَیْنا مُوسی تِسْعَ آیاتٍ بَیِّناتٍ ..." .
- معنای اینکه خطاب به بنی اسرائیل فرمود:" اسْکُنُوا الْأَرْضَ فَإِذا جاءَ وَعْدُ الْآخِرَةِ ..."
- حکمت نزول تدریجی و تفریق قرآن، مقارن شدن علم و عمل به قرآن و تمامیت یافتن استعداد مردم در تلقی آن است
- توضیحی در مورد بینیاز بودن قرآن از ایمان مشرکین به آن، برای ثبوت حقانیت و کمالش
- اشاره به اقسام نامها و بیان مراد از جمله:" فَلَهُ الْأَسْماءُ الْحُسْنی"
- رد عقیده بت پرستان که اسماء متعدد خدا را حاکی از آلهه متعدد پنداشته به شرکت در عبادت مبتلا شدهاند و بیان اینکه اسماء خدای تعالی مرآت و معرف یک مسمی هستند
- نفی فرزند، ولی و شریک داشتن خدای تعالی
- بحث روایتی (روایاتی در ذیل برخی آیات گذشته)
- بحثی روایتی و قرآنی (در باره تفریق آیات قرآن- وَ قُرْآناً فَرَقْناهُ ...) تقسیم قرآن به آیات و سور
- (18)سوره کهف مکی است و 110 آیه دارد
- سوره الکهف (18): آیات 1 تا 8
- سوره الکهف (18): آیات 9 تا 26
- اشاره
- ترجمه آیات
- بیان آیات وجه اتصال و رابطه آیاتی که داستان اصحاب کهف را حکایت میکنند با آیات قبل
- اشاره
- بیان اینکه اصحاب رقیم نام دیگر اصحاب کهف است .
- مقصود از" رحمت" و" رشد" در دعای اصحاب کهف:" رَبَّنا آتِنا مِنْ لَدُنْکَ رَحْمَةً وَ هَیِّئْ لَنا مِنْ أَمْرِنا رَشَداً"
- معنای جمله:" فَضَرَبْنا عَلَی آذانِهِمْ فِی الْکَهْفِ سِنِینَ عَدَداً"
- معنای اینکه فرمود: سپس اصحاب کهف را بیدار کردیم" لِنَعْلَمَ أَیُّ الْحِزْبَیْنِ أَحْصی"
- اقرار به توحید پروردگار و نفی ربوبیت ارباب و آلهه در گفتگوی اصحاب کهف با خود
- جزئیاتی از داستان اصحاب کهف که از آیات استفاده میشود
- وضعیت جغرافیایی غار اصحاب کهف و کیفیت قرار گرفتن اصحاب کهف در آن
- بیان غایت و هدف از بعث (بیدار کردن) اصحاب کهف و اشاره به همانند بودن خواب آنان و مرگ اهل دنیا
- چند وجه دیگر در باره غایت بعث اصحاب کهف (لِیَتَسائَلُوا بَیْنَهُمْ ...)
- معنای جمله:" لَبِثْنا یَوْماً أَوْ بَعْضَ یَوْمٍ"
- جمله:" رَبُّکُمْ أَعْلَمُ بِما لَبِثْتُمْ" انحصار علم حقیقی به معنای احاطه بر عین موجودات و حوادث، به خدای تعالی را افاده میکند
- گفتگوی اصحاب کهف بعد از بیدار شدن در باره رفتن به شهر
- نگرانی اصحاب کهف از فاش شدن رازشان و دست یافتن کفار به آنان
- با اینکه تقیه و تظاهر به کفر از روی اضطرار جایز است سبب نگرانی و بیم اصحاب کهف چه بوده است؟
- توضیح آیه:" فَقالُوا ابْنُوا عَلَیْهِمْ بُنْیاناً ..." که گفتگوی و مجادله مردم را در باره اصحاب کهف حکایت میکند
- وجه دلالت بیدار شدن اصحاب کهف بعد از خواب چند صد ساله، بر حق بودن معاد و قیامت
- مقصود از:" الَّذِینَ غَلَبُوا عَلی أَمْرِهِمْ" در آیه:" قالَ الَّذِینَ غَلَبُوا عَلی أَمْرِهِمْ ..."
- حکایت اختلاف مردم در عدد اصحاب کهف و بیان اینکه ایشان هفت نفر بودهاند
- توضیح در مورد اینکه باید کار فردا را به مشیت خدا (ان شاء اللَّه) مشروط کرد و بیان اینکه هر عملی از هر عاملی موقوف به اذن و مشیت خدای تعالی است
- وجوه دیگری که در باره استثناء در آیه:" وَ لا تَقُولَنَّ لِشَیْءٍ إِنِّی فاعِلٌ ذلِکَ غَداً إِلَّا أَنْ یَشاءَ اللَّهُ" گفته شده است
- معنای آیه:" وَ اذْکُرْ رَبَّکَ إِذا نَسِیتَ ..." و وجوهی که در معنای آن گفته شده است
- توضیح آیه:" وَ لَبِثُوا فِی کَهْفِهِمْ ثَلاثَ مِائَةٍ سِنِینَ وَ ازْدَادُوا تِسْعاً" که عدد سالهای اقامت اصحاب کهف را در غار حکایت میکند
- بحث روایتی روایتی در شرح داستان اصحاب کهف
- گفتاری در چند فصل پیرامون اصحاب کهف و سر گذشت ایشان
- سوره الکهف (18): آیات 27 تا 31
- اشاره
- ترجمه آیات
- بیان آیات مفاد کلی این آیات و ربط آنها با آیات قبل
- اشاره
- وظیفه پیامبر (صلی اللَّه علیه و آله) تلاوت آیات و تبلیغ وحی است و جز خدا مرجعی ندارد
- معنای" صبر" و" وجه" و مراد از" اراده و طلب وجه خدا" و" دعای صبح و شام" در آیه:" وَ اصْبِرْ نَفْسَکَ مَعَ الَّذِینَ ..."
- بیان عدم دلالت جمله:" لا تُطِعْ مَنْ أَغْفَلْنا قَلْبَهُ" بر جبر و اشاره به اینکه جبر مجازاتی ناشی از اختیار، با اختیار منافات ندارد
- ای پیامبر! حق را بگو و از ایمان نیاوردن مردم تاسف مخور که ظالمان را آتش و مؤمنان صالح العمل را پاداش است
- بحث روایتی روایاتی در باره تقاضای مشرکین از پیامبر مبنی بر دور ساختن افراد فقیر از خود، و روایاتی دیگر در ذیل آیات گذشته
- سوره الکهف (18): آیات 32 تا 46
- اشاره
- ترجمه آیات
- بیان آیات مثلی بیانگر حال دنیا طلبان که به مالکیت کاذب خود دل بستهاند
- اشاره
- فخر فروشی و تکبر مرد توانگر و ثروتمند غافل از مالکیت مطلقه خداوند، در برابر رفیق مؤمن خود
- آدمی بالفطرة به چیزی که آن را باقی و ماندگار بداند دل میبندد و چشم خود را بر فرض فنای محبوب خود میبندد.
- توانگر غافل از خدا، خود را محق و شایسته بر خورداری و تنعم میداند حتی در قیامت!
- توضیح جواب رفیق مؤمن آن مرد توانگر مغرور، به او که از دو جهت سخنان غرور آمیز او را رد و ابطال میکند
- وجه اینکه مرد فقیر در جمله:" أَ کَفَرْتَ بِالَّذِی خَلَقَکَ" رفیق توانگر خود را کافر خواند
- بیان اینکه در فرض مقایسه، نسبت به اسباب ظاهری، ولایت از آن خدای حق است و خدا از نظر ثواب و فرجام بهتر است
- مثلی دیگر برای بیان حقیقت زندگی دنیا و زینتهای سریع الزوال آن و اینکه" باقیات صالحات" بهتر است
- سوره الکهف (18): آیات 47 تا 59
- اشاره
- ترجمه آیات
- بیان آیات
- اشاره
- یاد آوری قیام قیامت و عرضه گشتن مشرکین و همه مردم بر پروردگار، همراه با اعمالشان و دیگر هیچ
- اشاره به چند نکته و خصوصیت در باره قیامت
- از یاد بردن قیامت سبب اصلی اعراض از هدایت و فساد اعمال است
- " وضع کتاب" در قیامت، کتابی که هیچ صغیره و کبیرهای را فرو گذار نکرده و مجرمان (چه مشرک و چه غیر مشرک) از آن بیمناکند
- مراد از ولایت شیطان در جمله:" أَ فَتَتَّخِذُونَهُ وَ ذُرِّیَّتَهُ أَوْلِیاءَ مِنْ دُونِی وَ هُمْ لَکُمْ عَدُوٌّ"
- دو برهان که در آیه" ما أَشْهَدْتُهُمْ خَلْقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ ..." برای نفی ولایت ابلیس و ذریهاش اقامه شده است
- وجوه مختلف دیگری که مفسرین در باره معنی و مفاد آیه فوق گفتهاند
- معنای اینکه فرمود:" در قیامت ما بین مشرکین و شرکاء محل هلاکت قرار دادهایم"
- معنای جمله:" وَ رَبُّکَ الْغَفُورُ ذُو الرَّحْمَةِ" و معنایی که در سیاق آیات تهدید افاده میکند
- بحث روایتی (چند روایت در ذیل آیات گذشته)
- سوره الکهف (18): آیات 60 تا 82
- اشاره
- ترجمه آیات
- بیان آیات
- آنچه از داستان موسی (علیه السلام) و همراه او و ملاقات با عالم به تاویل احادیث (خضر علیه السلام) استفاده میشود و آنچه در باره این داستان گفته شده است
- اشاره به اینکه انبیاء (علیهم السلام) از مطلق آزار و ایذاء شیطان مصون نیستند
- ملاقات موسی (علیه السلام) با بندهای از بندگان خدا خضر (علیه السلام) که به او رحمت و علم داده شده و تقاضای تعلیم از او و گفتگوی بین آن دو
- ادب و تواضع فراوان موسی (علیه السلام) در برابر استاد (خضر- علیه السلام)
- صبر نیاوردن موسی (علیه السلام) به سکوت در برابر اعمال خضر (علیه السلام)
- جدا شدن موسی و خضر (علیهما السلام) و اخبار خضر (علیه السلام) موسی (علیه السلام) را به تاویل اعمال خود (سوراخ) کردن کشتی، قتل نوجوان و بنای دیوار)
- بحثی تاریخی در دو فصل
- بحث روایتی روایاتی در باره داستان مصاحبت و مفارقت موسی و خضر (علیهما السلام) و اختلاف فراوان روایات در جهات و جزئیات این داستان
- سوره الکهف (18): آیات 83 تا 102
- سوره الکهف (18): آیات 103 تا 108
- سوره الکهف (18): آیه 109
- سوره الکهف (18): آیه 110
ترجمه تفسیرالمیزان (مکارم شیرازی) جلد 13
مشخصات کتاب
سرشناسه : طباطبائی، سیدمحمدحسین، 1281 - 1360.
عنوان قراردادی : المیزان فی تفسیر القرآن. فارسی
عنوان و نام پدیدآور : ترجمه تفسیر المیزان/ محمدحسین طباطبائی؛ ترجمه ناصر مکارم شیرازی ... [و دیگران].
مشخصات نشر : قم:بنیاد علمی و فرهنگی علامه طباطبایی؛تهران:رجاء،1367.
مشخصات ظاهری : 20 ج.
شابک : 28000ریال(دوره کامل) ؛ دوره:9646286356 ؛ ج. 1 (چاپ هفتم):9646286128 ؛ ج. 2 (چاپ هفتم):9646286135 ؛ ج. 3 (چاپ هفتم):9646286143 ؛ ج. 4 (چاپ هفتم):9646286151 ؛ ج. 5 (چاپ هفتم):964628616X ؛ ج. 6 (چاپ هفتم):9646286178 ؛ ج. 7 (چاپ هفتم):9646286186 ؛ ج. 8 (چاپ هفتم):9646286194 ؛ ج. 9 (چاپ هفتم):9646286208 ؛ ج. 10 (چاپ هفتم):9646286216 ؛ ج. 11 (چاپ هفتم):9646286224 ؛ ج. 12 (چاپ هفتم):9646286232 ؛ ج. 13 (چاپ هفتم):9646286240 ؛ ج. 14 (چاپ هفتم):9646286259 ؛ ج. 15 (چاپ هفتم):9646286267 ؛ ج. 16 (چاپ هفتم):9646286275 ؛ ج. 17 (چاپ هفتم):9646286283 ؛ ج. 8 (چاپ هفتم):9646286291 ؛ ج. 19 (چاپ هفتم):9646286305 ؛ ج. 20(چاپ هفتم):9646286313 ؛ 16000 یال (دوره، چاپ اول)
یادداشت : جلد 12 کتاب حاضر توسط محمدباقر موسوی همدانی ترجمه و با همکاری انتشارات امیرکبیر منتشر شده است.
یادداشت : ج. 1. 23 (چاپ هفتم: 1386) (فیپا).
یادداشت : ج.12 (چاپ اول: بهار 1363).
یادداشت : ج.17 (چاپ اول: تابستان 1363).
یادداشت : ج.19 (چاپ چهارم: 1370).
یادداشت : عنوان عطف: ترجمه تفسیر المیزان.
عنوان عطف : ترجمه تفسیر المیزان.
موضوع : تفاسیر شیعه -- قرن 14
شناسه افزوده : مکارم شیرازی، ناصر، 1305 - مترجم
شناسه افزوده : بنیاد علمی و فکری استاد علامه سید محمدحسین طباطبائی
رده بندی کنگره : BP98/ط25م 9041 1367
رده بندی دیویی : 297/1726
شماره کتابشناسی ملی : م 68-531
ص: 1